kwapić się — ndk VIa, kwapić siępię się, kwapić siępisz się, kwap się, kwapić siępił się «być skorym do czegoś, zabierać się do czegoś z ochotą, skwapliwie, raźnie (dziś zwykle z przeczeniem)» Nie kwapić się do nauki, do pracy. Nie kwapić się z usługą, z… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
śpieszyć — ndk VIb, śpieszyćszę, śpieszyćszysz, śpiesz, śpieszyćszył 1. książk. «iść, jechać, zdążać dokądś szybko, z pośpiechem; pośpieszać» Śpieszyć do pociągu. Śpieszyć do szkoły. 2. książk. «śpiesznie coś robić, zabierać się do czegoś z ochotą, kwapić… … Słownik języka polskiego
rękaw — 1. Coś sypie się jak z rękawa «coś występuje obficie, w dużej ilości»: Ale rzeczywistość przeszła jej najśmielsze oczekiwania, zamówienia sypały się jak z rękawa, od osób prywatnych, instytucji. M. Nurowska, Zdrada. 2. Mieć, nosić piach, piasek w … Słownik frazeologiczny
kapytis — 2 ×kãpytis, ijasi, ijosi (l. kwapić się?) gvieštis, godėtis: Ans dideliai kãpijas ant piningų Vkš … Dictionary of the Lithuanian Language
kvėptis — ×kvėptis, iasi, ėsi (l. kwapić się) veržtis, skubėti, baustis: Kvėpės į Palangą važiuoti Šts … Dictionary of the Lithuanian Language